Maandag 25 september 1978 We vertrekken om half acht naar een afwachtingsgebied en om negen uur kunnen we weer de Ilmenau over, dwars door de weilanden, waar een Amerikaanse bruggenlegger een overgang heeft gemaakt. Op de dag zelf gebeurt er weinig bijzonders. We zien bijna geen vijand en worden steeds maar weer teruggeroepen omdat we te ver naar voren zitten. Ons bataljon blijkt het enige dat over de Ilmenau is gekomen. De brigade en onze verzorgingseenheden kunnen niet verder omdat de brug verzakt is. Tegen zes uur komt over de radio het bericht dat we ons in westelijke richting moeten verplaatsen en ver achter de vijandelijke linies stelling moeten nemen. We vinden het een idiote zet, maar we gaan toch op weg. Als we zo’n tien kilometer onderweg zijn, komt het bericht dat we op de plaats waar we nu zijn in stelling moeten gaan en daar het daglicht moeten afwachten. We staan achter een groep huizen in het bos. We regelen een slaapplaats in een garage van iemand die niet bang is om ’s avonds de deur open te doen. Om elf uur is het voor deze jongen bedtijd. 37
39 Online Touch Oefening Saxon-Drive Home